Kościół został zbudowany na przełomie XIV/XV w., następnie był przebudowywany w XVI w., XVII w. (wg projektu Karola Rossi i Bernarda Lurago z Mediolanu) i w latach 1707-1735. Reprezentuje styl barokowy z wykorzystaniem gotyckich murów prezbiterium. Kwadratową wieżę kościelną dobudował w latach 1733-1735 Jan Furech z Sobótki w trakcie rozbudowy kościoła. We wnętrzu kościoła dominuje wystrój barokowy. W tym stylu wykonane zostały ambona, ołtarze, malowane stalle oraz organy, kazalnica, konfesjonał, ławki. Ołtarz główny datowany jest na lata 1710-1714. Zdobią go kolumny korynckie, rzeźby świętego Piotra i Pawła, rzeźby aniołów oraz obraz świętego Mikołaja i Matki Boskiej z Dzieciątkiem. We wnętrzu kościoła można także podziwiać późnogotyckie rzeźby świętej Barbary i świętej Katarzyny, renesansową chrzcielnicę oraz secesyjny żyrandol. Kościół otoczony jest murem z 1705 r. W 1748 r. przy kościele wybudowano plebanię, również w stylu barokowym. Budynek posiada czterospadowy łamany dach oraz obramowane okna.