Zespół pałacowo-parkowy z kaplicą rodu Puttkamerów w Siekierowicach

Majątek w Siekierowicach należał przed 1629 r. do rodziny Heugel, a od 1749 r. do rodziny Puttkamerów, w rękach której pozostał do 1945 r. W 1786 r. Marcin Antoni von Puttkamer, który ustanowił w Siekierowicach majorat, wzniósł nie zachowany do dzisiaj pałac, któremu towarzyszył ozdobny barokowy ogród. W drugiej połowie XIX w. ogród został przekształcony w naturalistyczny park z zachowanymi obecnie 120-letnimi dębami. Obecny budynek pałacu, kompletnie przebudowany i pozbawiony cech stylowych, powstał w XX w. na miejscu starszej, znanej z mapy z 1826 r. budowli. Kaplica z połowy XIX w. usytuowana jest w południowym skraju parku krajobrazowego, na małym wzgórku pośrodku wyspy na stawie. Jest to neogotycka ośmioboczna budowla (jest to nawiązanie do formy gotyckich centralnych kostnic, np.: nie zachowana już kaplica św. Maternusa przy kościele św. Elżbiety we Wrocławiu), nakryta namiotowym dachem, z ostrołucznymi oknami z przewlekanymi kratami i wejściem z kutymi metalowymi dwuskrzydłowymi wrotami i sklepionym kopułowo wnętrzem. Wokół kaplicy Puttkamerów był cmentarz rodowy. Usytuowanie obiektu wskazuje na wielkie romantyczne fascynacje fundatora i budowniczego.