Kościół p.w. Św. Małgorzaty

Obiekt jest usytuowany w centrum wsi, otoczony cmentarzem, który ogradza ceglany mur. Kościół jest orientowany, murowany, tynkowany, założony na planie prostokąta, z węższym, jednoprzęsłowym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Trójprzęsłowa nawa poprzedzona jest czworoboczną wieżą zwieńczoną namiotowym hełmem (1838 r.), z dwoma przybudówkami (1897 r.) i kruchtą w przyziemiu. Przy prezbiterium od pn. znajduje się zakrystia, a przy nawie od pd. - kruchta (1897 r.). Dachy ponad nawą i prezbiterium wtórne, kryte blachą (l. 1945-47); dachy zakrystii, kruchty pd. i przybudówek ceramiczne, spadziste. Elewacje świątyni mają bogate detale architektoniczne, artykułowane wiązkami toskańskich pilastrów, z okazałymi uszakowymi obramieniami okiennymi. W fasadzie znajduje się uszakowy portal z piaskowca, ozdobiony girlandą, głową putta oraz dwoma kartuszami z inskrypcją fundacyjną i herbem Ignatiusa Magneta. Wnętrze świątyni jest przesklepione, w nawie sklepienie kolebkowe z lunetami; w prezbiterium pozorne, krzyżowe; w zakrystii, przyziemiu wieży i kruchcie pd. krzyżowe. Prezbiterium zostało wydzielone z nawy ścianą tęczową o łuku koszowym. Ściany nawy i prezbiterium są rozczłonkowane wnękami i wiązkami pilastrów toskańskich. Od zach. znajduje się empora muzyczna wsparta na filarach z koszowymi łukami arkad. Wyposażenie kościoła w zasadniczej części jest barokowe z ok. 1716 r.: ołtarze boczne, ambona, chrzcielnica. Ołtarz główny jest wykonaną w 1963 r. kopią ołtarza z wrocławskiego kościoła NMP na Piasku. Prospekt organowy pochodzi z 1886 r.