Kościół, który można podziwiać dzisiaj, zbudowany został w XIV lub XV w. Sto lat później od strony północnej dobudowano kaplicę oraz zachrystię. W ścianie kaplicy umieszczony został nagrobek w formie portyku z płaskorzeźbą anioła sypiącego kwiaty. W 1725 r. od strony południowej nadbudowano gotycką wieżę zwieńczoną hełmem w kształcie iglicy. Murowany oraz osadzony na kamiennej podmurówce kościół jest budowlą orientowaną, jednonawową z prezbiterium zakończonym trójbocznie. Świątynia posiada także pięciospadowy dach, pokryty dachówką oraz okna zakończone łukiem za wyjątkiem zachrystii, gdzie występują okna w kształcie kwadratu. Ciekawym elementem wnętrza jest loża kotlatorska zlokalizowana na drugiej kondygnacji wieży. Ołtarz główny kościoła jest przykładem barokowej sztuki sakralnej z początku XVIII w., natomiast ambona z podporą w kształcie palmy reprezentuje styl klasycystyczny i pochodzi z przełomu XVIII i XIX w.